Annabelle

نقد و بررسی فیلم به قلم Kyle Smith (کایل اسمیت)

نشریه منتقد: کایل اسمیت (نیویورک پست) - امتیاز 6.3 از 10 (2.5 از 4)

چه‌طور آن عروسک چندش‌آور فیلم «احضار/Conjuring» به نقش منفی اصلی یک فیلم تبدیل شده است؟من انتظار داشتم که تغییر آن عروسک دلقک از زیبایی و سرگرم‌کنندگی به مظهر پلیدی ببینم، اما اینطور نیست.در «آنابل» که پیشدرآمدی بر «احضار» است، متوجه می‌شویم که سال‌ها پیش، این عروسک پس از اینکه شهادت می‌دهد زنی با بریدن گلویش خودکشی کرده، جن‌زده می‌شود. در دهه‌ی 70 میلادی و در شهر کالیفورنیا، میا (با بازی خوب «آنابل وَلیس») یک زن خانه‌دار حامله است که شوهرش (با بازی «وارد هورتون») که دانشجوی پزشکی است برای او عروسکی می‌خرد که از نظر میا بسیار گران‌بهاست و مربوط به دوران سلطنت ملکه ویکتوریا است، البته من و شما پس از دیدن آن در اولین فرصت با یک جنگیر تماس خواهیم گفت {منظور ترسناک بودن عروسک است}.سپس بعد از ورود آن عروسک، اتفاقات ناگواری رخ می‌دهد که موجب می‌شود خانواده‌ی منسون خودشان را در خانه حبس کنند، و حتی از چشمان عروسک خون سرازیر می‌شود.به تماشای یک فیلم تجاری-شیطانی با نام «سرخی وارد می‌شود» خوش آمدید [اشاره به خونین و خشن بودن فیلم].

برای توضیح داستان، یک کشیش عالم و ماهر در فیلم هست که به مخاطبین می‌گوید که روح شیطانی آن عروسک یک روح انسان می‌خواهد.اما آن عروسک شیطانیست و تنها زمانی آن روح مورد قبول واقع می‌شود که صابحش، آن را با دست خودش پیشکش کند، حتی اگر مجبور به اینکار شود.وقایع داستانی دیگری نیز کم کم چاشنی کار می‌شوند، مثلاََ کتابخانه‌ی ترسناک و کلیسا مانندی که خوشبختانه صاحبش (با بازی «آلفر وودارد»)، کم کم به دوست و محرم اسرار میا بدل می‌شود. «آنابل» بیش از هر چیزی در گرداب کلیشه‌های قدیمی گرفتار شده است، صدای مهیب متلاشی شدن ویولونی که صدای آزار دهنده‌ای دارد، باز و بسته‌ شدن‌های مداوم درها، صندلی‌هایی که خود به خود تکان می‌خورند و لوازمی که ناگهان به صدا در می‌آیند.هیچ دلیل خاصی هم وجود ندارد که چرا این ترسیم از جهنم این‌قدر تو در تو و گیج‌کننده است که نمی‌تواند به هدفش برسد.این رویدادها تقریباََ شبیه به این است که شیطان خود اتفاقات مهم و تاثیرگزار را از دل فیلم بیرون کشیده است. در حالی که فیلم نه هوشمندانه است و نه بدیع، اما به اندازه‌ی کافی ترسناک است، خصوصاََ از زمانی که مقدمات فیلم تمام می‌شوند و فیلم به ماهیت اصلی‌اش باز می‌گردد.تنها تعداد محدودی از فیلم‌های ترسناک هستند که واقعاََ یک تصویر ترسناک از شیطان را ترسیم می‌کنند، یا تصوری از یکی از موجوداتی شبیه به آن.همچنین، این که پایان فیلم ساده و خوب و خوش است رضایت‌بخش نیست.پس از هرج و مرج بسیار، فیلم همچون یک نوشابه‌ی رژیمی شیطانی که روی آن نوشته “در این محصول شیطان به مقدار کافی وجود ندارد” به پایان می‌رسد.

منبع : اختصاصی نقد فارسی

مترجم: دانیال دهقانی