Psycho

«مارین کرین» (لی) به امید تسهیل کار ازدواجش با «سام لومیس» (گاوین) پولهای کارفرمایش را می دزدد و از شهر محل سکونتش خارج می شود و بین راه در هتل بیتس، که جوانی به نام «نورمن» (پرکینز) اداره اش می کند، به استراحت می پردازد. «نورمن» به او می گوید که همراه مادر از لحاظ روانی نامتعادلش در خانه کنار هتل زندگی می کند. شب هنگام که، «ماریون» از کار خود پشیمان شده، پیش از خواب به حمام می رود و زیر دوش – ظاهرا به دست مادر «نورمن» – به قتل می رسد. «نورمن» آثار قتل را پاک می کند و جسد «ماریون» و اتوموبیلش را در باتلاق می اندازد. در ادامه «سام» به همراه خواهر ماریون «لی لا» (مایلز) و یک بازرس بیمه به نام «آربوگاست» (بالسام) به جستجوی «ماریون» می آیند. ما در ادامه فیلم ما با یک شوک قابل توجه روبرو میشویم که بیننده را میخکوب صحنه های پیشرو میکند. در ادامه ماجرا و طی اتفاقاتی مشخص میشود مادر نورمن به دلیل اختلاف عقیده و تحمیل اراده بر وی سالها پیش به دست او کشته شده و نورمن جسد مادرش را هنوز در رختخوابش در خانه نگه داشته. نورمن پس از قتل به نوعی دچار روان پریشی و اختلال شخصیت گشته و هر روز نقش مادرش را به شیوه عوام فریبانه ای بازی میکند تا دیگران متوجه مرگ او نشوند. 

ولی اصل ماجرا اینست که خود نورمن توان و تحمل مرگ مادرش را نداشته و ازین اتفاقا دچار اختلال و اضطراب های روانی شده و به نوعی از حقیقت گریزان میشود. به همین خاطر سعی دارد اورا زنده نشان دهد. در همین هنگام و با قتل مارین و حضور بازرس آربوگاست طی داستانی این ماجرا افشا میشود و پرده از جنایتی هولناک برداشته میشود. جالبترین نکات داستانی فیلم برمیگردد به نوع برخورد نورمن با شخصیت های مختلف فیلمنامه بخصوص با زنان و دخترانی که در گذشته و حال عاشق آنها بوده و شده و همچنین ظاهر ساده و قابل اطمینانش که مخاطب و بیننده را از هرحدس و گمانی مبنی بر دخالت او در قتل بازمیدارد. بخصوص تلاش او برای پنهان سازی آثار قتل طوریکه ذهن مخاطب را به سمتی میبرد که مادر او قاتل است نه خود وی. و بازی زیبای پرکینز درین نقش و نوع نگاه و چهره ی آشفته در صحنه های متوالی آخر داستان و همچنین نگاه ناآگاهانه در برخورد با صحنه های قتل جلوه بخش این شاهکار سینمایی است و نقطه عطف، زمان آگاهی مخاطب و بیننده از قاتل بودن نرمن میباشد که به نوعی مارا دچار حیرت و تعجب میکند. اما زیباترین لحظات فیلم نوع رفتار و گفتار جالب نورمن در طی مدت داستان است که از لحاظ روانشناسی و شناخت شخصیتی قابل تامل میباشد و یکی از منحصر به فرد ترین و ماندگار ترین نقش های تاریخ سینماست.

در پایان فیلم از زبان یک روانشناس ، بیننده می تواند بررسی وضعیت روانی قاتل را دنبال کند که در نهایت به نظر روانشناس جنایی این پرونده ، شخصیت مادر نورمن بر شخصیت وی غلبه کرده و برای همیشه نورمن به یک پیرزن جانی که سعی بر مخفی کردن جنایاتش دارد، تبدیل شده است.

این فیلم ،نامزد چهار جایزه اسکار از جمله بهترین کارگردانی بود که در جوایز سینمایی «ادگار آلن پو» بهترین فیلم جنایی شناخته شد و از جوایز« گلدن گلوب» جایزه بهترین بازیگر زن را برای «جانت لی» به ارمغان آورد.

فیلم «روانی» طی یک نظرسنجی وحشتناک ترین فیلم تاریخ سینما و جزو میراث فرهنگی آمریکا اعلام شده است.

هیچکاک این «هراس‏آورترین کمدى تاریخ سینما» را با هزینه‏اى اندک و کمابیش با امکانات تهیه‏ى یک فیلم تلویزیونى ساخت، اما حاصل، یکى از موفق‏ترین آثار او بود. دنباله‏ها: بیمار روانى 2 ( ریچارد فرانکلین، 1983)، بیمار روانى 3 ( آنتونى پرکینز، 1986) ، بیمار روانى 4: آغاز ( میک گاریس، 1990) تلویزیونى و هم‏چنین فیلم تلویزیونى متل بیتس ( ریچارد راتستاین، 1987). هم‏چنین در سال 1998 به کارگردان گاس وان سنت بازسازى شد.

منبع: ویکی پدیا