اگر تنها یک نکته وجود داشته باشد که سایر استودیوها باید از “دریم ورکز” بیاموزند، آن نکته این است که: “ استعداد را، هر کجا که هست دریاب “.برای سالهای پی در پی، استودیوی دریم ورکز از سرشناسترین بازیگران برای صداپیشگی انیمیشنهایش استفاده کرده است تا بتواند احتمال موفقیت فیلمهایش رابالا تر ببرد و حالا، در آخرین انیمیشن این استودیو، یعنی ” چگونه اژدهایتان را آموزش دهید How to train your dragon “، علاوه بر صدا پیشگان مشهور، نامهای بزرگ دیگری نیز در پستهای کلیدی دیگر بکار گرفته شده اند. چهره‌های بسیار شناخته شده ای از قبیل کریس سندرز Chris Sanders ( کارگردان لیلو و استیچ)، دین دوبلویز Dean DeBlois ( سرپرست نویسندگان مولان)، بانی آرنولد Bonnie Arnold( تهیه کننده ی داستان اسباب بازی و تارزان)، دارن هولمز Darren Holmes( ادیتور غول آهنی و رتتویی) و جان پاول John Powell ( آهنگساز هورتون صدای هو میشنود) که تا پیش از این در ساخت بسیاری از انیمیشنهای مشهور سایر استودیوها نقش داشته اند، برای ساخت آخرین محصول استودیوی دریم ورکز به این استودیو دعوت شدند.علاوه بر نامهایی که به آنها اشاره شد، استودیو از همکاری کارگردان مشهور ” راجر دیکینز Roger Deakins ”، که تا کنون هشت بار برای فیلمهایی چون “فارگو“،” اوه برادر تو کجایی ” و ” جایی برای پیرمردها نیست“، نامزد دریافت جایزه اسکار شده نیز استفاده برد. اعضای قدرتمند و با استعداد قدیمی‌استودیو نیز جایگاه ویژه خود را در تولید این فیلم داشتند. بیهوده نیست که اکنون از این فیلم بعنوان یکی از بهترین تولیدات استودیوی دریم ورکز نام می‌برند. داستان فیلم از این قرار است:
” در دهکده ی وایکینگها، اژدها‌ها یک تهدید و مایه ی وحشت همیشگی به شمار می‌آیند. زندگی مردان قوی هیکل قبیله، در نبردی دائمی‌با اهریمنان خلاصه شده است، اما در این میان، هیکاپ ( سکسکه)، پسر رئیس قبیله، نه از اندامی‌عضلانی و قوی بهره برده است و نه مهارتی در جنگیدن دارد. از این رو او سعی دارد تا این نقائص را با هوش و ذکاوتش جبران کند.بدبختانه تلاش او معمولا با شکست روبرو میشود و او فقط کارها را خرابتر میکند. در نهایت او برای اینکه بتواند خودی نشان بدهد و باعث افتخار پدرش شود، تمام تلاشش را بر این می‌گذارد تا بتواند اژدهای درنده خویی که تا پیش از این هرگز نه کشته، اسیر و یا حتی دیده شده است را شکار کند و به قتل برساند. بالاخره او موفق میشود اژدهایی را شکار کند، اما درمیابد که راههای دیگری نیز برای اینکه بتواند بعنوان یک شکارچی معروف اژدها شناخته شود وجود دارد…”
در نگاه اول این همان داستان تکراری پسر به ظاهر دست و پا چلفتی است که استعدادهایش ناشناخته مانده و می‌خواهد به هر نحو ممکن خودش را به پدرش اثبات کند.اما شیوه ی داستانگویی فیلم،سبک فیلم و کلیات ظاهری فیلم، آنرا تبدیل به چیزی تازه و متفاوت کرده اند. روند و فراز و نشیب داستان از سرعت معقولی برخوردار است. داستان در بزنگاه‌های مناسب اوج می‌گیرد و در زمانهایی که لازم است بیننده نفسی تازه کند یا نکته ی ظریفی را دریابد، فرود منطقی دارد، اما هرگز دچار سرعت افسارگسیخته یا رکود خسته کننده ای نمی‌شود. شوخیهای فیلم تنها به دلیل خنده دار بودن در فیلم قرار نگرفته اند، این شوخیها با خصوصیات شخصیتی کاراکترها هماهنگ هستند.خوشبختانه تعداد کمی‌از شوخیهای فیلم بطور مستقیم در ارتباط با فرهنگ عام و یا بدتر از آن به صورت شوخی جسمانی هستند و بازهم خوشبختانه شوخیهای فیلم به دو گروه ویژه ی خردسال و بزرگسال تقسیم نشده اند.برعکس همانگونه که در هر فیلم انیمیشن خوب دیگر می‌بینیم، هر کسی با هر سن و سال میتواند نکات خنده دار و سرگرم کننده ی فیلم را دریابد و با آن ارتباط برقرار کند.
هیکاپ بعنوان یکی از اصلی ترین شخصیتهای فیلم،باید یکی از قوی ترین شخصیت پردازیها را در میان کاراکترها داشته باشد، پس با دیدن نخستین اعمال او در فیلم دلسرد نشوید.او شخصیتی است که بیننده را با خود همراه خواهد کرد و تماشاچیان او را دوست خواهند داشت. او شوخ طبع،مستقل، باهوش و شجاع است و تمام این خصوصیات میتوانند از او یک رهبر بسازند. احساسات و ارتباط عاطفی ما بین شخصیتهای فیلم اگرچه هرگز به پای استانداردهای احساساتی و اشک آور “پیکسار” نمیرسند، اما بسیار فراتراز استانداردهای رایج دریم ورکز هستند. این ارتباطات عاطفی، خواه مابین هیکاپ و پدرش، هیکاپ و اژدها و یا هیکاپ و آسترید Astrid، در همه حال بسیار تاثیر گذار هستند. شخصیتهای این فیلم احتمالا بهترین و خوش ساخت ترین شخصیتهایی هستند که تا کنون توسط استودیوی دریم ورکز معرفی شده اند و از آنجاییکه مجموعه فیلمهای ” شرک” امسال پایان میابند، احتمالا کاراکترهای ” چگونه اژدهایتان را آموزش دهید” میتوانند همان شخصیتهای مردم پسندی باشند که دریم ورکز با استفاده از آنها بازار تازه ای برای محصولات جانبی خود خواهد ساخت.
دو سال پیش کارهای بسیار دیدنی و تاثیرگذاری در رابطه با حرکات دوربین و صحنه‌های جنگ و نبرد، در فیلم” کونگ فو پاندا“، انجام شده بود. ” چگونه اژدهایتان را آموزش دهید” همانقدر تاثیرگذار بنظر می‌رسد، اما در مواردی بسیار پیشرفته تر است.درحالیکه ” کونگ فو پاندا” از لحاظ کیفیت در صحنه‌هایی بجز صحنه‌های نبرد دچار افت می‌شد، ” چگونه اژدهایتان را آموزش دهید” برعکس، در صحنه‌های آرام و بدون اکشن اوج می‌گیرد.هر منظره و هر مکان در حد کمال شکل گرفته است، جنگلها شاداب و باشکوه، روستاها سرزنده و سرشار از حیات، و در مجموع اینگونه بنظر می‌رسد که همه چیز با وسواس و دقت ویژه ای ساخته و پرداخته شده است. از سوی دیگر و درمقایسه با فیلمهای پیشین استودیوی دریم ورکز، این فیلم از شلوغی و ازدحام در صحنه‌ها رنج نمی‌برد. در بیشتر فیلمهای قبلی، صحنه‌ها و مکانها سرشار از جزئیات یا بهتر است بگوییم “فرعیات” بودند و همزمان چنین به نظر میرسید که چیدمان هر صحنه فقط ودرست تا لبه‌های کادر فیلم ادامه داشت و در همانجا تمام می‌شد. در ” چگونه اژدهایتان را تعلیم دهید” احساس میشود که پهنه ی آسمان و بی کرانه ی دشتها را پایانی نیست. چیدمان داخلی مکانها نیز همین احساس را در بیننده بوجود میاورند که او با مکانی واقعی سروکار دارد و نه صرفا یک چیدمان صحنه ای. بیننده چنین احساس میکند که ساختمانهای فیلم به تمامی‌و بطور کامل ساخته شده اند و هرکس میتواند پا به درون این مکانها بگذارد و در آنها قدم بزند. غافلگیری دیدنی دیگری که در این فیلم وجود دارد، ظرافت و مهارتیست که در ” بازی ” شخصیتها وجود دارد. صحبت از نکات واضح و آشکار نیست، صحبت از نکات ریزی است که عدم وجودشان کمبودی را متوجه فیلم نمی‌کند، اما حضورشان در فیلم، تفاوتهای آشکاری را در رفتار کاراکترها و تبادل احساساتشان با یکدیگر بوجود می‌آورد: یک واکنش ظریف به یک لمس و یا اشاره ای ظریف از گوشه ی چشم، اینها همان رفتارها و واکنشهایی هستند که افراد واقعی بصورت طبیعی و بدون نیاز به فکر کردن از خود نشان می‌دهند، اما در اغلب فیلمهای انیمیشن فراموش می‌شوند و به حاشیه رانده می‌شوند.
طراحی شخصیتهای فیلم جذاب و مفرح است. وایکینگها و اژدها‌ها همانقدر متنوع و دیدنی هستند که از وایکینگها و اژدها‌ها انتظار می‌رود! درواقع شخصیتهای این فیلم، کمتر از فیلمهای قبلی دریم ورکز خشک و انعطاف ناپذیر بنظر میرسند. در سالهای اخیر اژدهاهای بی شماری را در فیلمهای مختلف دیده ایم، اما دریم ورکز قادر بوده است تعدادی اژدهای منحصر به فرد و متفاوت را بر پرده به پرواز درآورد. موسیقی فیلم قانع کننده و هماهنگ با صحنه‌های مختلف ساخته شده است و در واقع در مواردی کاملا تاثیرگذار عمل میکند اما طراحی صدا به خوبی موسیقی از کار در نیامده. بعنوان مثال در صحنه ای که هیکاپ سوار بر اژدهایش ( بی دندون Toothless ) شده و پرواز میکند و بعد شیرجه میزند، صدای فریادش از ابتدا تا انتها یکنواخت است و هرگز فراز و فرودی پیدا نمی‌کند، انگار که او نه در حال پروازی پرهیجان، که درجا ایستاده است.
“چگونه اژدهایتان را آموزش دهید” ثابت کرد که موفقیت ” کونگ فو پاندا” اتفاقی نبوده است. دریم ورکز بار دیگر مرزهای رقابت و همچنین استانداردهای خودش را بالاتر برد. جذب و استفاده از مستعد ترین افراد، استراتژی هوشمندانه ایست که سایر استودیوها نیز باید خیلی زود آنرا بکار گیرند. دریم ورکز تا پیش از این ثابت کرده بود که رقیب تجاری عمده ای برای پیکسار به شمار می‌آید و گویا قرار است بزودی ثابت کند که میتواند رقیب هنری و کیفی عمده ای نیز باشد.
نویسنده: James R Withson
ترجمه و تلخیص: مهبد بذرافشان
