L.A. Confidential

پرونده محرمانه لس آنجلس ساخته کرتیس هنسان کارگردانی است که در سینما فعالیت های مختلفی همچون بازیگری و تهیه کنندگی را نیز تجربه کرده است.

فیلمنامه اثر براساس یک رمان جنایی که سال 1990 منتشر شده، توسط کرتیس هنسان و برایان هلگلند نوشته شده است. فیلم نیز در سال 1997 به نمایش در آمده است. داستان این فیلم درباره ماموران پلیس لس آنجلس در سالهای 1950است. محوریت قصه پرداختن به فساد برخی از این افسران است که از مناصب جزئ تا دادستانی اداره پلیس در این کشور حضور دارند که البته این مساله با روایتی پیچیده در طول داستان در هم تنیده شده است. ضرب المثل معروفی است که می گوید: «هر چه بگندد نمکش می زنم / وای به روزی که بگندد نمک».

این شاید یکی از مهمترین دستمایه هایی باشد که فیلمهایی همچون «پرونده محرمانه لس آنجلس» به کار می گیرند تا داستانی جذاب را روایت کنند. داستانی که تماشای آن در مدت زمانی بیش از دو ساعت نیز جذاب و هیجان انگیز است. یکی از این شخصیت ها کارآگاهی فاسد به نام «جک وینست» با بازی کوین اسپیسی است که یک پلیس خوش سر و زبان است و با مجله ای همکاری می کند که کار آن چاپ عکسهای غیراخلاقی افراد مشهور است. دیگری ماموری خشن و قلدر به نام «باد وایت» با بازی راسل کرو است که در کودکی خاطره ای تلخ از کتک خوردن مادرش توسط پدر در ذهنش نقش بسته و حالا این مساله سبب شده تا بشدت نسبت به حقوق زنان حساس باشد. اکسلی کارآگاه دیگر این مجموعه است که نقش او را «گای پیرس» ایفاء می کند. او فرزند یک پلیس افسانه ای در اداره پلیس لس آنجلس است که سالها پیش کشته شده است. طی درگیری میان افسران پلیس با زندانیان در شب کریسمس، او علیه یکی از پلیس های مقصر شهادت می دهد و این مساله باعث اخراج او از اداره می شود. اخراجی که روز بعد با قتل آن افسر پلیس ماجرا را پیچیده تر می کند. کارگردان محرمانه لس آنجلس برای ساخت فیلمی جذاب چند تمهید مختلف را به کار برده است. مساله اول تعریف آدمهایی با انگیزه های متفاوت و اهداف مشترک است. این مساله ای است که سبب می شود شخصیت های مختلف داستان از چند مسیر به سوی یک هدف بروند و روایت موازی این راههای مختلف است که قصه را جذاب و پر کشش می کند. تمهید دیگر فیلمساز خلق شخصیتی خیالی با نام «رولفو توماسی» در داستان است. شخصیتی که به نظر می رسد وجود خارجی دارد و عده زیادی به دنبال آن هستند اما در نهایت مشخص می شود چنین شخصی وجود خارجی ندارد و تنها نامی برای سرکار گذاشتن افسران پلیس است. نکته قابل توجه دیگر این است که آدمها در این فیلم همواره به دنبال فریب یکدیگر و استفاده از موقعیت های پیش آمده هستند. به عنوان نمونه می توان به مساله اعتراف دختری اشاره کرد که اسیر عده ای از مردان خلافکار بوده و در زمان بازجویی با اطلاعات اشتباهی که می دهد باعث تغییر مسیر پرونده می شود. تمهید دیگر هنسان در این فیلم استفاده از چند شخصیت ظاهرا حاشیه ای است. دادلی رئیس پلیس، لین براکین زنی تنها و هاش هاش خبرنگاری که ناشر مجله ای است که با انتشار عکسهای خصوصی افراد روزگار می گذراند، سه شخصیت محوری فیلم هستند. یکی از درخشان ترین کارکردهای حضور این شخصیت ها استفاده دادلی از باد وایت برای کشتن اکسلی است. بخش دیگر ماجرا قتل هاش هاش به دست دادلی است و البته حضور لین براکین هم یکی از همان حلقه های اتصال است که ماجراهای مختلف و شخصیت های گوناگون را به هم پیوند می دهد. پرونده محرمانه لس آنجلس با تصاویری از شهر لس آنجلس آغاز می شود. شهری برای تفریح، برای زندگی و برای پول در آوردن، اما بلافاصله به تصاویری از پشت صحنه زشت این شهر پیوند می خورد و چهره حقیقی پنهان شده در پس این ماجرا را روایت می کند. چهره ای که چندان مهربان و دوست داشتنی هم نیست. فیلم در سال 1998 برنده دو اسکار برای بهترین فیلمنامه اقتباسی و بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای کیم بسینگر شده است که البته به این مساله می توان نامزدی جایزه اسکار را نیز در رشته های: بهترین تدوین، موسیقی، فیلمبرداری، صداگذاری و طراحی صحنه را هم اضافه کرد. این فیلم تاکنون 68 جایزه مختلف در جشنواره های گوناگون کسب کرده و هنوز هم نمونه خوبی از یک فیلم جذاب و پر کشش است. شاید آنچه که سبب می شود این فیلم در تماشای چند باره نیز جذاب به نظر برسد تعلیق هایی است که مخاطب را نیز به کمک می طلبد و باعث می شود او خود در حل این پازل گیج کننده مشارکت کند. پازلی که دانه آخر آن تنها جایی پیدا می شود که گلوله اسلحه اکسلی کار دادلی را یکسره می کند!

منبع: جام جم