Mulan

نقد و بررسی فیلم به قلم James Berardinelli (جیمز براردینِلی)

نشریه reelviews

نمره 7.5 از 10

اگر « مولان » ( Mulan ) را با سری جدید فیلم‌های لایو-اکشن سطح بالا مقایسه کنیم که بازسازی‌ای از انیمیشن‌های کلاسیک محسوب می‌شود، « مولان » مورد منحصربه‌فردی است. وقتی که صحبت از بار باشد، « مولان » بیشترین مقدار را دارد. آثاری مثل « دیو و دلبر » ( Beauty and the Beast )، « علاالدین » ( Alladdin ) و « شیرشاه » ( The Lion King ) همگی بیش از 200 میلیون دلار در بازار داخلی آمریکا به دست آوردند (این مقدار را اگر با تورم هماهنگ کنیم، آن اعداد بسیار بالاتر می‌روند). « دیو و دلبر » برای اسکار بهترین فیلم نامزد شد و « شیرشاه » هم برای سالیان پرفروش‌ترین فیلم انیمیشنی دنیا بود. از سوی دیگر « مولان » اما یکی از آخرین اعضای دومین عصر طلایی « دیزنی » بود و موفق نشد تا به بالای 100 میلیون دلار فروش داخلی برسد. اگرچه که این اثر بهتر از پیشینیان خود یعنی « هرکول » ( Hercules ) و « گوژپشت نتردام » ( The Hunchback of Notre Dame ) و اثر بعدی خود یعنی « تارزان » ( Tarzan ) است اما یاد و میراث آن هیچ‌وقت از سوی دیزنی به اندازه‌ی « 4 بزرگ » اصلی ( که چهارمین انیمیشن هم « پری دریایی کوچولو » ( The Little Mermaid ) بود ) مورد مراقبت دیزنی نبوده است.

دید ملایم و نرم‌‌تر به نسبت فیلم اصلیِ محصول سال 1998 به کارگردان این فیلم یعنی « نیکی کارو » اجازه داده است تا در رویکرد خود اهمیت زیادی به فیلم اصلی ندهد. نتیجه‌ی این اقدام باعث تازگی رضایت‌بخش اثر شده است. « مولان » سال 2020 همان مسیر نسخه‌ی اصیل خود را اما با تغییراتی زیاد طی می‌کند – برخی کوچک و برخی هم بزرگ، و این‌ها هویت خاصی به آن داده اند. این فیلم اولین مورد در میان بازسازی‌های دیزنی است که می‌تواند دلیل وجود و ساخته شدن خودش را کاملا توجیه بکند. قطعات موسیقایی و ترانه‌ای این اثر ( اگرچه که موسیقی بی‌کلام اثر به آن‌ها ادای احترام می‌کند ) و اکثریت عناصر فانتزی اثر دیگر حضوری ندارند ( مثلا آن اژدهای سخن‌گو). لحن اثر تاریک‌تر شده است، برخی شخصیت‌ها حذف یا اضافه شده و یا حتی تغییر کرده اند.

فیلم « مولان » یک برداشت مدرن و قوی از یک افسانه‌ی باستانی چینی است. فیلم محفلی برای قدرت‌بخشی به زنان است، آن هم در عصری که نقش زنان فقط در صورتی قدر دانسته می‌شد که در خانه نشسته و بچه بیاورند. علی‌رغم رده‌بندی محتوایی PG-13 اثر (اگرچه فیلم در صحنه‌های نبرد خود کم نمی‌گذارد)، اما فیلم برای دیدن در میان خانواده به جز کودکان خیلی کم سن و سال خوب است.

فیلم « مولان » در دوران چیز فئودال جریان دارد. وقتی که یک ارتش از مهاجمین به رهبری یک مبارز رورانی به نام « بوری خان » ( با بازی جیسون اسکات لی ) به کشور حمله می‌کند، « امپراطور » ( جت لی ) باید ارتشی را به حرکت درآورده تا این یاغی‌ها را سرکوب بکند. برای انجام این کار او یک مرد از هر خانواده در سرزمین چین را فرا می‌خواند. این مسئله برای سرپرست خانواده‌ای به نام « هوآ ژو » ( ژی ما )، یک بازنشسته‌ی جنگ بسیار مفتخر سخت است، چرا که او یک صدمه‌ی شدید به پایش وارد شده. دختر بزرگ او یعنی « مولان » ( لیو ییفی ) بدون خبر شمشیر و زره او را برداشته و شبانه برای پر کردن جای او راهی می‌شوند. او که خودش را یک پسر معرفی کرده، تحت فرماندهی « تونگ » ( دونی ین ) می‌رود و خودش را هم به رهبران ارتش امپراطوری و هم همرزمان خودش ثابت می‌کند. وقتی که دو ارتش با یکدیگر برخورد می‌کنند، جادوگر تغییر شکل دهنده‌ی همراه « بوری خان » پیشنهادی به « مولان » می‌دهد، آن هم جایگزینی برای زندگی کنونیش.

« مولان » کاملا متناسب با فیلمی بسیار گزاف و گران که هم برای مخاطبین آمریکایی است و هم مخاطبین چینی، کاملا شگفت‌انگیز است. اگرچه که بسیاری از عناصر «غیرواقعی» این فیلم از آن حذف شده اند، اما این اثر کاملا حس یک اثر ماجراجویانه‌ی فانتزی را در خود نگه داشته است.

مترجم: امید بصیری

منبع : نقد فارسی