چند نفر تهرانی که فقط یکی از آنها در فیلم دیده می‌شود، به روستای سیاه‌دره در سقز کردستان می‌روند. روستائیان تصور می‌کنند که آن‌ها برای یافتن گنج آمده‌اند و مرد اصلی گروه نیز بدش نمی‌آید که مردم چنین تصوری داشته باشند. تنها چیزی که در او و دوستانش دیده می‌شود، حالتی از انتظار برای رخ‌دادن یک حادثه است. گاهی او از پشت بام‌ها، خود را به کنار خانهٔ پیرزنی می‌رساند که در آستانهٔ مرگ است و فرزندانش در آنجا جمع شده‌اند و اندوهگین و منتظرند و …