-
کشــــور
-
زبـــــان
-
زمـــــان180 دقیقه
-
رده سـنیR
-
ژانــــــر
-
کارگـردان
-
نویـسنده
-
سـتارگـان
The Wolf of Wall Street
وقتی به فیلمی از مارتین اسکورسیزی فکر می کنیم، اولین تصاویری که به ذهن خطور می کنند، مواردی جدی، خشن و تیره نگرانه هستند. «راننده تاکسی»، «گاو خشمگین»، «رفقای خوب» و «The Departed» تحسین شده ترین فیلم های او هستند که همگی نمونه هایی پر تنش و سازش ناپذیر از هنر سینما در بالاترین درجه ی خود به شمار می روند. با این وجود اسکورسیزی هرگز با دسته بندی های سختگیرانه میانه ی خوبی نداشته است و همیشه از بازی کردن در زمین های خاکی و عرصه های ناشناخته لذت برده است. شاید برخی به یاد بیاورند که او پس از «کازینو»، فیلم «کاندون» را ساخت، که با فیلم «عصر معصومیت» وارد قلمرو شرکت فیلمسازی مرچنت ایوری شد یا با فیلم «بعد از ساعتها» پیش قدم برادران کوئن دنیای سورئال را تجربه کرد. سینمای اسکورسیزی به چیزی بیش از جنایتکاران و گانگسترها، رابرت دنیرو و جو پشی یا سخنرانی های مملو از ناسزاگویی می پردازد. این موضوع اکنون در فیلم «گرگ وال استریت» خیلی بیشتر به وضوح دیده می شود.
«گرگ وال استریت» به عنوان یکی از کمدی ترین فیلم هایی که اسکورسیزی ساخته، در کنار «بعد از ساعتها» قرار می گیرد. فیلم سیر یکدست شوخی و لطیفه نیست؛ بلکه عناصر طنز سیاه به درونمایه ی فیلمنامه ای تنیده شده اند که ذهنیت “پولدار شدن” را که همیشه آفت وال استریت بوده است، زیر سؤال می برد. با وجودی که ضد قهرمان فیلم، جوردن بلفورت (لئوناردو دی کاپریو) نشانگر حرص و طمع است، اما فیلم موفق می شود او را به عنوان شخصیتی تقریباً دلسوزی برانگیز به نمایش بگذارد. از نظر بیرونی بلفورت – کلاهبرداری معتاد، زن باز و مادی گرا- از آن نوع شخصیت هاست که به آسانی می توانست در جایگاه شخصیت شرور داستان قرار بگیرد. او از آن دسته مجرمین نظام مالی و اداری است که فعالیت هایش باعث فروپاشی اقتصادی سال 2008 شد و خیلی راحت می توانست داستانش را با ماجرای واقعی برنی مدوف (مالک بزرگترین شرکت کلاهبرداری در سال 2008) مبادله کند. با این وجود، اسکورسیزی با شکل دادن فیلم به صورت حاضر، بلفورت را مانند کالیگولایی* پر جذبه و کاریزماتیک به تصویر می کشد. او شخصیتی بی نهایت پر جاذبه است که از ابتدا تا انتهای فیلم توجه تماشاگران را به خود معطوف می کند.
بسیاری از بهترین فیلم های اسکورسیزی از ماجراهای واقعی به عنوان زیربنای خود بهره برده اند و این مسئله در مورد این فیلم هم صادق است. کارگردان به سرعت مشخص می کند که فیلمنامه – نوشته ی ترنس وینتر- روایتی داستانی و تخیلی از زندگی بلفورت است و در بسیاری موارد آزادانه عمل می کند. این فیلم یک مستند نیست و قصد هم ندارد که مانند مستند به نظر برسد. نتیجه این می شود که اسکورسیزی می تواند بسته به شرایط با برجسته تر کردن وقایع زندگی بلفورت روی حس کمدی یا تراژدی داستان تأکید بیشتری داشته باشد. گرچه «گرگ وال استریت» عناصر دراماتیک و غم انگیز قدرتمندی در خود دارد، بسیاری از جلوه های فیلم برای خندانیدن خلق شده اند.
اسکورسیزی در طول دوره ی فعالیت حرفه ای خود به این شناخته شده است که ظرفیت فیلم هایی را که توسط ام.پی.ای.ای (انجمن فیلم های سینمایی آمریکا) در رده ی R قرار گرفته اند، بالاتر برده است. «گرگ وال استریت» لبریز از اندام های برهنه و هرزگی جنسی است. علاوه بر این چندین مورد استفاده از مواد مخدر و ناسزاگویی در فیلم وجود دارد اما خشونت فیزیکی بسیار کم دیده می شود. این از آن نوع داستان ها نیست. این داستان درباره ی این است که جستجوی پول با اولویتی بالاتر از هر چیز دیگر می تواند یک مرد خانواده ی سخت کوش را به یکی از بزرگترین های هرزگی و فساد اخلاقی تبدیل کند.
این پنجمین همکاری دی کاپریو و اسکورسیزی است اما اولین باری ست که کارگردان او را آزاد گذاشته است. نتیجه نقش آفرینی ای مبهوت کننده و شهامت آمیز است که تابحال مانند آن را از این بازیگر با استعداد ندیده ایم. بلفورت در طول فیلم برای دسته ی دائم رو به رشد شاگردان دلالی که دورش جمع شده اند، سخنرانی های روحیه بخش زیادی می کند. این سخنرانی ها یادآور مونولوگ پر حرارت الک بالدوین در ابتدای فیلم «گلن گری گلن راس» هستند اما دی کاپریو به جای اینکه تماشاگران را ده دقیقه سر جای خود میخکوب کند، این کار را به مدت سه ساعت با موفقیت انجام می دهد.
«گرگ وال استریت» داستان صعود و سقوط بلفورت را تعریف می کند. بعضی از قسمت های آن به شکل فلش بک نمایش داده می شوند که صدای دی کاپریو با لحنی که خود را تمسخر می کند، روی تصاویر شنیده می شود. این فیلم داستان از صفر به قله رسیدن دلال سخت کوشی است که اواخر دهه ی 80 وارد این بازار می شود و با این بدشانسی مواجه می شود که جواز خود را در روز دوشنبه ی سیاه، روز بزرگترین سقوط اقتصادی بعد از دهه ی 20، به دست می آورد. پس از این او شغلش را از دست می دهد اما مجدداً به عنوان تأمین کننده ای در بازار سهام کم ارزش وارد عرصه می شود. در این گوشه ی تاریک بازار اقتصادی کلاهبرداری به وفور دیده می شود و بلفورت با موج همراه می شود تا به ثروت برسد. او موفق می شود برای خود یک شریک، استارتون اوکمونت، پیدا کند و دور و برش را با مانند دوستان وفاداری مانند دانی ازوف (جوناه هیل) که مانند بلفورت به مواد مخدر علاقه دارد پر کند. او همسر اولش را به خاطر زن بلونی جذاب، نائومی لاپاجیلا (مارگوت رابی) ترک می کند. کمیسیون امنیت و مبادلات ارزی کم کم متوجه استارتون اوکمونت می شود اما مشکل اصلی بلفورت زمانی آغاز می شود که یک مأمور اف.بی.آی به نام گرگ کولمن (کایل چندلر) پرونده ای برای او باز می کند.
بازی دی کاپریو به شکلی درخور و شایسته توسط بازیگران فوق العاده ای در نقش های فرعی حمایت می شود. جوناه هیل در نقش همراه آلوده به مواد بلفورت به شیوه ای عجیب تأثیرگذار حاضر می شود. این نقش در میان مرزهای درام و کمدی سیاه حرکت می کند و برای این بازیگر به شدت مناسب است. متیو مک کونای که تنها در سه صحنه حضور دارد، سخنرانی فوق العاده ای ارائه می دهد. مارگوت رابی، بازیگر استرالیایی، با نقش آفرینی ای که به احتمال زیاد جایگاه او را در هالیوود بالاتر خواهد برد، تنش جنسی حاکم بر فضا را افزایش می دهد. چند بازی کوتاه نیز از سوی دوستان کارگردان اسکورسیزی در فیلم وجود دارد(همه ی آنها پیش از این تجربه ی حضور مقابل دوربین را داشته اند): اسپایک جونز، جون فاورو و راب رینر نابغه. فیلم سرشار از بازی های ارزشمند است، که برخی توسط افراد پیش بینی شده به نمایش در می آیند و برخی کاملاً غافلگیر کننده سر می رسند.
با تبدیل این فیلم به یک کمدی، اسکورسیزی اطمینان حاصل می کند که لحنی متفاوت با فیلم های «وال استریت» و «دیگ بخار/ Boiler Room» به کار گرفته است. «گرگ وال استریت» جنبه های جدی و مهمی نیز دارد اما سازندگان فیلم نمی خواهند در کاویدن زمین هایی گیر بیفتند که پیش از این بارها حفاری شده اند. شاید بلفورت تمایلات غارتگرانه ای شبیه به گوردون گکو (شخصیت اصلی فیلم های «وال استریت») داشته باشد اما به باهوشی او نیست و سبک زندگی افراطی و بی بند و بار تری دارد. در واقع میتوان زمان زیادی را به بازگویی شباهت های میان بلفورت و شخصیت دیگری که دی کاپریو در سال 2013 نقش آن را ایفا کرد، یعنی جی گتسبی، اختصاص داد.
من موقع تماشای «گرگ وال استریت» بیشتر از آنچه هنگام دیدن هر یک از فیلمهای “کاملاً” کمدی سال 2013 خندیده بودم، خندیدم. شاید این مسئله نشانگر این باشد که حس شوخ طبعی پیچیده و ناقص من با حساسیت های و ادراک اسکورسیزی جور در می آید. این فیلم نمونه ای است از آنچه یک بازیگر با استعداد می تواند در زیر سایه ی حمایت یکی از بهترین کارگردانان فعال عصر حاضر، از خود به تماشا بگذارد. بعضی چیزها در «گرگ وال استریت» بدون شک سینما رو های حساس را آزار می دهند اما این موضوعی است که بایستی در کارهای اسکورسیزی پذیرای آن شد. «گرگ وال استریت» با انرژی و سرزندگی پیش می رود و با ارائه ی میخکوب کننده ترین سه ساعت این فصل تعطیلات، نشان می دهد که استحقاق این زمان نمایش طولانی را دارد.
منبع: نقد فارسی
Nominee
-
Best Performance by an Actor in a Leading Role
-
Best Performance by an Actor in a Supporting Role
-
Best Achievement in Directing
-
Best Writing, Adapted Screenplay
-
Best Motion Picture of the Year
Winner
-
Best Performance by an Actor in a Motion Picture - Comedy or Musical
Nominee
-
Best Motion Picture - Comedy or Musical
Nominee
-
Martin Scorsese
Winner
-
Movie of the Year
Nominee
-
Contemporary Film
Nominee
-
Best Film
Winner
-
Best Actor in a Leading Role
Nominee
-
Best Motion Picture
-
Best Actor in a Supporting Role
-
Best Actress in a Supporting Role
-
Best Director
-
Best Adapted Screenplay
-
Best Film Editing
Nominee
-
Best Picture
Winner
-
Ten Best Films of the Year
Nominee
-
Best Film
-
Best Director
-
Best Actor
-
Best Screenplay
-
Best Film Editing
-
Best Ensemble Cast
Winner
-
Best Actor in a Comedy
Nominee
-
Best Picture
-
Best Acting Ensemble
-
Best Director
-
Best Adapted Screenplay
-
Best Editing
Winner
-
Best Adapted Screenplay
-
Actor of the Year
Nominee
-
Best Director
-
Best Supporting Actor
-
Best Ensemble
-
Actor of the Year
-
Best Picture
Nominee
-
Best North American Film
-
Best Director - International Competition
-
Best Actor - International Competition
-
Best Supporting Actor - International Competition
-
Best Editing - International Competition
Winner
-
Best Actor - Audience Award
-
Top Ten of the Year - Audience Award
Nominee
-
Best Actor (Melhor Actor)
-
Best Supporting Actor (Melhor Actor Secundário)
-
Best Adapted Screenplay (Melhor Argumento Adaptado)
-
Best Ensemble (Melhor Elenco)
Nominee
-
Best Picture
-
Best Actor
-
Best Director
-
Best Supporting Actor
Winner
-
Best Adapted Screenplay
Nominee
-
Best Picture
-
Best Director
-
Best Actor
Nominee
-
Best Ensemble
-
Best Director
-
Best Actor
-
Best Screenplay
Nominee
-
Best Film
Nominee
-
Best Ensemble
-
Best Picture
-
Best Director
-
Best Actor
-
Best Supporting Actor
-
Best Supporting Actress
Winner
-
Lead Actor
Nominee
-
Ensemble Cast
-
Supporting Actor
-
Motion Picture
-
Adapted Screenplay
-
Film Editing
-
Director
Nominee
-
Best Foreign Film
Winner
-
Best Actor of the Year
-
Favorite Movie of the Year
-
Breakthrough Performance of the Year
-
Most Memorable Scene in a Movie
-
Best T&A of the Year
Nominee
-
Best Director of the Year
-
Best Screenplay of the Year
-
Trippiest Movie of the Year
-
Best Comedy of the Year
-
Best Supporting Actor of the Year
-
Best Supporting Actress of the Year
-
Coolest Character of the Year
-
Best Music in a Movie
-
Favorite Movie Poster of the Year
-
Best Trailer of the Year
Winner
-
Most Innovative Advertising for a Feature Film
Nominee
-
Best Drama
Winner
-
Best Dubbing Direction
Nominee
-
Best Leading Voice Actor
-
Best Adaptation
Winner
-
Best Movie Actor
Nominee
-
Best Movie
-
Best Movie Actor
-
Best Movie Director
-
Best Drama Movie
Nominee
-
Best Picture
Winner
-
Best Actor
Nominee
-
Best Adapted Screenplay
-
Best Film Editing
-
Best Ensemble Cast
Winner
-
Top Ten Films
Nominee
-
Best Film
-
Best Actor in a Leading Role
-
Best Adapted Screenplay
-
Best Film Editing
Winner
-
Best Comedy
Winner
-
Best Adapted Screenplay (Miglior sceneggiatura non originale)
-
Best Editing (Miglior montaggio)
Nominee
-
Best Picture (Miglior film)
-
Best Director (Miglior regia)
-
Best Actor (Miglior attore protagonista)
-
Best Supporting Actor (Miglior attore non protagonista)
-
Best Supporting Actor (Miglior attore non protagonista)
-
Best Cast
Winner
-
Best Trailer - Audio/Visual
Nominee
-
Best Picture
Nominee
-
Film of the Year
-
Actor of the Year
-
Director of the Year
-
Screenwriter of the Year
Winner
-
Best WTF Moment
-
Best Comedic Performance
Nominee
-
Movie of the Year
-
Best Male Performance
-
Best On-Screen Duo
-
Best Shirtless Performance
-
Best Musical Moment
-
Breakthrough Performance
Winner
-
Top Films of the Year
Nominee
-
Best Narrative Film
-
Best Director
-
Best Actor
-
Best Supporting Actor
-
Best Adapted Screenplay
Nominee
-
Best Picture
-
Best Actor
-
Best Ensemble
-
Best Casting
-
Best Writing, Screenplay Based on Material from Another Medium
-
Best Film Editing
-
Most Cinematic Moment
Winner
-
Jonah Hill
Nominee
-
Outstanding Producer of Theatrical Motion Pictures
Nominee
-
Best Picture
-
Best Director
-
Best Actor
-
Best Screenplay, Adapted
-
Best Editing
Nominee
-
Best Actor in a Motion Picture
-
Best Motion Picture
-
Best Director
-
Best Screenplay, Adapted
-
Best Film Editing
Winner
-
Best Actor
Nominee
-
Best Ensemble Cast
-
Best Picture
-
Best Director
-
Best Screenplay, Adapted
-
Best Film Editing
Nominee
-
Best Picture
Nominee
-
Best Foreign Film
Nominee
-
Outstanding Supporting Visual Effects in a Feature Motion Picture
Nominee
-
Best Director
-
Best Actor
-
Best Adapted Screenplay
-
Best Editing